Nie da się już ukryć, święta coraz bliżej:) Po ostatniej serii wyjazdów, moich i mojego męża, postanowiliśmy, że już się nigdzie dalej nie ruszamy z domu. Czas troszkę zwolnić tempa, choć ciężko z tym idzie, gdy nagle okazuje się, że nie całe dwa tygodnie wypatrywać będziemy pierwszej gwiazdki. Najważniejsze, czyli plan na kolejne dni, mam już opracowany. W tym natłoku zajęć, wolę mieć wszystko spisane i nie zastanawiać się, czego mogłam jeszcze zapomnieć. Menu wigilijne opracowane, w weekend będziemy piec pierniczki i je ozdabiać. Nie mogę się doczekać pierwszych piernikowych dzieł córki i kolejnych już synka. Z każdym rokiem takie drobne sprawy cieszą mnie coraz bardziej. Może również skoczymy po choinkę, jak nam starczy czasu. Nie chcę nigdzie się spieszyć, tak szybko ten czas ucieka, a potem obudzimy się nagle z myślą, gdzie podziały się TE święta.
Domek nabrał delikatnych rumieńców. Ubrałam go na razie głównie w światło, którego tak bardzo teraz nam wszystkim brakuje. Uwielbiam wszelkie akcenty świetlne, które nagle zmieniają dom nie do poznania. Potem tylko ciężko się z nimi rozstać...;) Powoli rozwieszam drobne dekoracje i nie potrafię powiedzieć kiedy skończę. Za każdym razem coś zmieniam, przenoszę, ulepszam.
W kuchni pojawiła się znów roleta, którą uszyłam jesienią zeszłego roku. Zrobiło się sielsko, romantycznie i przytulnie. Przesadziłam również moje bluszcze i czekam, aż pięknie oplotą się wokół drutu. Jeden jest w kształcie koła, drugi gwiazdy, ale jeszcze niemrawo wygląda;)
W kominku palimy codziennie. Jak na razie dom grzeje się bardzo dobrze. Poddasze... nie bardzo. No cóż, testujemy dalej, nosimy ciepłe papucie i wygrzewamy się ile się da. Zwłaszcza kot, który jak przystało na piecucha leży brzuchem do góry i rozbawia nas tym za każdym razem:)) Ps. kota w worku nie ma, to atrapa;)
A jak Wasze świąteczne przygotowania?
Miłego dnia Wam życzę i udanego weekendu.
Jak pisałam, my mamy w planach rodzinne pierniczenie:D
Magda
